Historyksowietologmarynista. Profesor, pracownik naukowy Uniwersytetu Warszawskiego (Wydział Historyczny), wykładowca Akademii Humanistycznej w Pułtusku(Wydział Historyczny).

Syn profesora Bronisława Wieczorkiewicza, językoznawcy, badacza gwary warszawskiej[2] oraz Haliny “Natalii” Bojarskiej z domu Marczak[3], jego dziadkiem był Michał Marczak[4]. Absolwent XI Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Reja w Warszawie i Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego (1971, temat pracy magisterskiej: “Rosyjska cesarska marynarka wojenna 1905-1914”)[5], gdzie uzyskał też doktorat (1976, temat: “Polityka rosyjska wobec Królestwa Polskiego w latach 1909-1914”) i habilitację (1993) za pracę “Wielka Czystka a Armia Czerwona”[6]Tytuł naukowy otrzymał w 2003.

Członek Rady Wydziału Historycznego UW, Rady Naukowej Polonicum UW oraz Rady Naukowej Wydziału Krajów Rozwijających się UW. W latach 1996-2002 wicedyrektor Instytutu Historycznego. Był również członkiem Senatu Akademii Humanistycznej i Rady Naukowej Wydziału Historycznego tej uczelni. Uczeń profesora Ludwika Bazylowa. Przez wiele lat zajmował się także dziejami wojskowości, zwłaszcza zaś – marynarki wojennej. Współpracownik “Morza“, “Wojskowego Przeglądu Historycznego” oraz “Nowej Techniki Wojskowej“. Wieloletni członek władz Polskiego Towarzystwa Historycznego, współpracownik Wojskowego Biura Badań Historycznych.

Od 1971 członek, a pod koniec lat 70. II sekretarz POP PZPR na Wydziale Historii UW do 1989 roku. W czasie stanu wojennego nie wystąpił z partii, uważając to za pusty gest, wolał pomagać innym, np. Janowi Żarynowi. Mimo tego opowiadał się za pełną lustracją, ale ostrożnym potępianiem oraz rozróżnieniem na tych co współpracowali lub donosili na kolegów dobrowolnie i tych zmuszonych do tego[7][8].

Autor tekstów, zarówno historycznych jak i dotyczących aktualnej debaty publicznej, w takich gazetach, czasopismach i radiu, jak np.:RzeczpospolitaŻycie WarszawySuper ExpressMówią WiekiPolska ZbrojnaMorzeWojskowy Przegląd HistorycznyNowa Technika WojskowaWprostNasz DziennikNowe PaństwoGość NiedzielnyPolskie Radio.

Prowadził w stacji telewizyjnej “Kino Polska” cykl Poprawka z Historii, w którym opowiadał o historycznym podłożu przedstawianych filmów. Był także komentatorem i ekspertem w programie TVP Historia, wystąpił w filmie dokumentalnym Towarzysz Generał[9][10].

Zmarł w nocy z 22 na 23 marca 2009 po ponad dwuletnich zmaganiach z chorobą nowotworową[11][12]. 31 marca 2009 został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

wieczorkiewicz

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *