Dodany przez Na te i wiele innych pytań, jakiś czas temu odpowiedział nam Pan Krzysztof Jan Wojciechowski – absolwent naszej szkoły z 1954 roku, autor monografii „Liceum imienia Mikołaja Reja w Warszawie 1950 – 1955 (apogeum stalinizmu)”.
Dwa egzemplarze tej publikacji, należące do Koła Wychowanków, opatrzone wspaniałą dedykacją od Autora, uświetniły zasoby Sali Tradycji.
Spotkanie połączone z wywiadem pozwoliło młodym uczniom cofnąć się w czasie do lat 50 ubiegłego wieku.
Wywiad będzie dostępny już wkrótce.
Krzysztof Jan Wojciechowski, urodzony w r.1937 w Warszawie.
Matka: Irena Zygfryda z d. Przytulska, stenograf i urzędniczka w Biurze Ministra Spraw Zagranicznych RP – Józefa Becka. Ojciec: Gł. Księgowy – Towarzystwa Reasekuracyjnego: “Warta”, Absolwent Szkoły Handlowej w Liege, Belgia. Tata był synem: maszynisty i kierownika pociągu na trasie: Moskwa-Władywostok przez Harbinę w Chinach w latach: 1906-1916.
– K.J.W uczył się w trudnym okresie powojennym w szkołach podstawowych w Wesołej (obecnie -Warszawa), Bydgoszczy, Solcu Kujawskim, Otwocku, oraz Szkole W.Górskiego, ul. Smolna 30, Warszawa.
Oraz w Gimnazjum i Liceum im M.Reja, Pl.Małachowskiego 1, Warszawa: 1950-1954
Był tam założycielem klubu szermierki: Ogniwo/Budowlani, korespondentem młodzieżowym “Expresu Wieczornego” (pod kierunkiem red.Ryszarda Kapuścińskiego), uczęszczającym na lekcje patriotyzmu i religii do parafialnego Kościoła Św. Krzyża w Warszawie (Ks. Zdzisław Niedziela).
– Studiował na Wydz. Weterynaryjnym SGGW w Warszawie: 1954-1961.
W czasie studiów – ukończył dwuletnie studium historii filmu UW oraz prowadził grając na pianinie quasi-jazzowy kwintet muzyczny w domu akademickim na ul. Grenadierów, Warszawa -Grochów.
– Był żonaty z Marcjanną z d. Mackiewicz (później mgr.inż.ogrodnictwa). Dzieci: Piotr Kazimierz, ur.1963 filolog, anglista-Wykładowca jęz.angielskiego, Uniwersytet im.Stefana Wyszyńskiego w Warszawie i: Paulina Ewa, ur.1967- architekt, międzynarodowy lider budownictwa ekologicznego, hrabstwo Essex, Wlk.Brytania.
Wyjazdy szkoleniowe i naukowe: Lower Cambridge, 1967; Brytyjskie Instytuty Naukowe: Weybridge, Compton, Pirbright, Cambridge, Salisbury: 1972.
Stopnie naukowe: lekarz.wet: 1961, dr.nauk wet.: 1967 – Studia Doktoranckie na SGGW : temat wirus wścieklizny, szczepionki p-w wćiekliźnie, diagnostyka immunofluorescencyjna; dr. hab.: 1974 (wirusy oddechowe), hon.prof.im G.C. Poppensiek, 2001, Cornell University, New York. Prof. Międzynarodowej Medycyny Wet. r. 2001.
– Współpraca z Państwowym Zakładem Higieny w Warszawie: dr. hab.Danuta Serokowa.
– Działalność w zakresie Historii Weterynarii, Humanistyki, Propedeutyki, kustosz biblioteki historycznej, wykładowca uniwersytecki: 1969-1979 pod kierunkiem Płk.Dr.Konrada Millaka jako asystent-uczeń w Ośrodku Historii Medycyny Weterynaryjnej
– Pierwsza praca po dyplomie w: Dziale Antybiotyków Tarchomińskich Zakładów Farmaceutycznych:”Polfa”: 1961-1962 na stanowisku: Mikrobiologa-Mykologa Zmianowego; produkcja i kontrola jakości oksyteramycyn, peniciliny streptomycyny.
– Praca: lekarza wet: wirusologa w Zakładzie Higieny Weterynaryjne w Warszawie: immunofluorescencyjna diagnostyka wścieklizny, wirusy zwierząt, kierownik: Prof.dr.hab.Stefan Samól: 1967-1977
– Radca-ekspert w Departamencie Weterynarii Ministerstwa Rolnictwa, kierownik: Prof.dr.hab. Henryk Lis: 1970-1977.
– Praca: eksperta w zakresie wirusologii weterynaryjnej w Afganistanie (manager Projektu), i Rzymie-koordynatora globalnej wirusologii weterynaryjnej w latach:1983-1999, oraz międzynarodowego konsultanta FAO-ONZ w latach:2000-2005 ( 2011),z 1.5 rocznym oddelegowaniem do Etiopii w latach: 1984-1986 dla założenia z powodzeniem funkcjonującego Panafrykańskiego Centrum Badania Szczepionek Weterynaryjnych: Panafrican Veterinary Vaccine Center (jako jedyne globalne centrum OIE badania szczepionek wet.).
– K.J.W. był włączony wraz z dr./prof. Yokishiro Ozawą od r. 1983 w inicjację Światowej Kampanii Zwalczania Księgosuszu-Global Rinderpest Eradication Campaign.
Księgosusz – Rinderpest główna znana od 5000 lat wirusowa zaraza zwierzęca atakuje bydło oraz wiele gatunków zwierząt wolnożyjących powodując ostrą chorobę posocznicową z biegunką, zaparciami oraz wysoką śmiertelnością. Antygenowo zbliżona do odry. Wystąpienie
choroby oznaczało głód i niedostatek. Notowano masowe samobójstwa właścicieli 1-3 zwierząt padłych na księgosusz.
K.J.W. jest wraz z współpracownikami był współinicjatorem rozpoczętej w latach 1980-1990-ych w Afryce: Panafrican RinderpestEradication Campaign-PARC, SAREC-South African Rinderpest Eradication Campaign, WAREC:West Asian Rinderpest Eradication Campaign – przy obecności zarazy w ok. 58 krajach.
Kampanię zakończono pomyślnie w r. 2011 dzięki zastosowaniu odpornej na wysoką temperaturę otoczenia (np. w tropikach) termostabilnej szczepionki zmodyfikowanej przez Jeffa Marinera i skoordynowanej międzynarodowej akcji.
– Wdrażał program Promocji Nowoczesnych Biotechnologii-specjalnie dla Europy Środkowo Wschodniej i Krajów Bałkańskich, 1990-2005.
– Brał udział w pracach Komitetu Zwalczania Wścieklizny WHO, Genewa, dwukrotnie w latach: 1980-1990.
– Reprezentował FAO w czasie 70 zagranicznych podróży służbowych.
– Wraz z Prof. Karelem Hruską, Uniw. w Brnie organizował międzynarodową sieć informacji Biotechnologicznej i Epidemiologicznej CENTAUR, 1995.
– Współorganizował wraz z Prof. R.Perez-Bercoff’em, Rzym: “Computer Assisted Network on Nucleic Acids and Protein Sequencing’ -CANAPS dla Ameryki Łacińskiej.
– Koordynował sieć laboratoriów referencyjnych FAO-ONZ współpracującą z WHO, IAEA oraz OIE.
– Współpracował z siecią ESCORENA (Naturalne Włókna).
– Współpracował z Międzynarodową Siecią Zwalczania Rzekomego Pomoru Drobiu-Choroby Newcastle oraz instytucjami włączonymi w diagnostykę Anemii Zakaźnej Koni.
– Koordynował zwalczanie pomoru świń, Afrykańskiego pomoru świń oraz klasycznego pomoru drobiu-choroby Newcastle w Afryce, Ameryce Łacińskiej i na Karaibach.
W 1981 roku K.J.W ożenił się z pracownicą administracji FAO-ONZ w Kabulu Irlandką Barbarą Ivory (1941-2017), poznaną w Afganistanie. Po dwuletnim okresie wdowieństwa w r. 2019 poślubił specjalistkę chorób ptaków i drobiu Lek.wet. : Bożenę Butrym z Katowic sympatię z
czasów studenckich.
W okresie aktywności zawodowej K.J.Wojciechowskiego (K.J.W.) od r. 1961 miały miejsce: rewolucje naukowe: w informatyce-powszechna komputeryzacja, genetyce (podwójna helissa-double helix: James Crick Francis Watson, Rosalind Franklin, 1953, Nobel w r.1962) i przejście
do nanotechnologii (lata 1982-1990) oraz powstanie nowoczesnej biotechnologii (1985-1990).
– Od r. 1989 – K.J.W. był współinicjatorem Międzywydziałowego Studium Biotechnologii SGGW, wraz z prof. Markiem Niemiałtowskim (1945-2016) współorganizatorem corocznych międzynarodowych seminariów biotechnologicznych, przejętych przez grudniowe seminaria
DIAGMOL-Diagnostyka Molekularna.
Był wyróżnianym:
– Przewodniczącym Oddz. PTNW w Warszawie: 1975-1977.
– Kierownikiem Sekcji Historii Med.Wet..PTNW: 2007-2010.
Jest:
– Laureatem odznak: “Zasłużony dla SGGW” oraz” Członek Honorowy Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych-PTNW, “Amicus Veterinariae”WILWet-Wielkopolskiej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej.
1. Redaktorem naukowym książki: “Kwiaty dla Anny”,Wspomnienia Konrada Mariana Millaka: Warszawa-Dorpat-Kresy: 1886-1920, Comandor, 2003, s.442.
2. Autorem książki: (przy współpracy z mgr.Danutą Parzonko-Filar):
“Liceum imienia Mikołaja Reja w Warszawie, 1950-1955-Apogeum Stalinizmu, Widziane z Cafe Gruz, Wydawnictwo M.M. Pruszków, 2006, s.771.
3. Autorem książki: “Współcześni naukowcy weterynaryjni i humaniści”, 2015, s. 991.
4. Autorem książki: “Polskie Towarzystwo Nauk Weterynaryjnych, 58 lat dla Polskiej Nauki i Kultury”, Warszawa 2010-s. 270. Książka nie została wydana ze względu na presję ideologiczną. Oryginał dostępny u autora.
K.J.Wojciechowski jest autorem ponad 60-ciu prac naukowo-badawczych, ponad 100-Projektów naukowych-badawczych-wdrożeniowych oraz ponad 100 publikacji, felietonów, artykułów i książek. Zna biegle: angielski, włoski, rosyjski, porozumiewa się po francusku, jęz. farsi (perski-w
Afganistanie). Pracuje również w jęz. hiszpańskim, portugalskim, ukraińskim, białoruskim.
Jego biogramy są publikowane od 2003 -2017 w:’ Marquis Who’s Who in Science and Engineering”, 2006 r. w ramach: “Marquis Who’s Who in the World”
Hobby: Muzyka, specjalnie: jazz, turystyka górska, kajakarstwo, narciarstwo.